Polanica Zdrój
Honorowa obywatelka
Niewiele brakowało, a Irena Santor nie byłaby piosenkarką. Pracowałaby jako szlifierka w hucie szkła. Jako niespełna 14-latka, w 1948 r. zamieszkała z matką w Polanicy Zdrój. Ukończyła Gimnazjum Zdobienia Szkła i Zasadniczą Szkołę Zawodową Przemysłu Szklarskiego. Miała rozpocząć pracę przy szlifowaniu. W tym czasie w polanickim Domu Zdrojowym przebywał Zdzisław Górzyński, dyrygent poznańskiej Opery, który przesłuchał panią Irenę i zachwycił się jej głosem. Dzięki niemu trafiła do Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca Mazowsze. Santor jest honorową obywatelką Polanicy Zdrój.
Park Zdrojowy w Polanicy – Zdroju
Wiecie kiedy do nazwy miejscowości dodajemy człon „Zdrój”? Zgodnie z polskim ustawodawstwem dodajemy wtedy, gdy w uzdrowisku podstawą leczenia są wody lecznicze. Więc w całej uzdrowiskowej infrastrukturze najważniejszym obiektem jest Pijalnia Wód Mineralnych Wielka Pieniawa. W niej wszystkim chętnym udostępnia się naturalne skarby ze źródeł Wielkiej Pieniawy i Staropolanki.
Sam Park Zdrojowy znajduje się w centrum miejscowości. Poza pijalnią wśród najważniejszych obiektów są jeszcze sanatorium „Wielka Pieniawa”, Teatr Zdrojowy czy drewniana muszla koncertowa. Na nas szczególne wrażenie wizualne wywarło sanatorium, wyglądem nawiązujące do architektury tyrolskiej. Obiekt zbudowany w latach 1905-1906 stał się synonimem luksusu. W całości był wyposażony w instalację elektryczną, centralne ogrzewanie oraz windę. Wg naszej wiedzy należał do najpiękniejszych i najnowocześniejszych domów zdrojowych tamtych czasów. Sanatorium posiadało 130 miejsc noclegowych. Była też sala bankietowa, pokoje gier, elegancka restauracja, pokój muzyczny, czytelnia i palarnia. Na okres I wojny światowej dom zdrojowy stał się szpitalem wojskowym. Aktualnie Wielka Pieniawa to nowoczesny, dobrze prosperujący hotel z bogatą ofertą uzdrowiskową.
Co jeszcze trzeba tutaj zobaczyć?
Polanica Zdrój położona jest w dolinie Bystrzycy Dusznickiej. Z obydwu stron płynącej przez uzdrowisko rzeki ciągnie się deptak otulony kolorowymi kamieniczkami, kawiarniami, punktami usługowymi. Z deptaka widoczny jest Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Neobarokowa świątynia wybudowana w latach 1911-1912. W 1923 r. stała się głównym kościołem parafii polanickiej. My polecamy jeszcze zobaczyć Hutę Szkła Artystycznego Barbara, w której podczas zwiedzania można zobaczyć pracowników podczas tworzenia szklanych przedmiotów oraz budynek dworca kolejowego.